Πασχαλινές σκέψεις

 Τώρα που φθάνουμε στην Εβδομάδα των  Παθών και στο Πάσχα Κυρίου Πάσχα αισθανόμαστε την ανάγκη  να μοιραστούμε κάποιες σκέψεις με όλους εσας.

Η Μ. Εβδομάδα θεωρώ πως είναι η μεγαλύτερη μυσταγωγική πρόκληση και πρόσκληση για τον άνθρωπο. Όχι απαραίτητα και μόνο  για τον πιστό που εκκλησιάζεται συχνά, αλλά και για τον άθεο, τον αναζητητή,  τον αρνητή,τον άπιστο,τον αταξινόμητο,τον επιφυλακτικό,τον αδέσμευτο, για τον καθένα μας.

Το ανέσπερο φως των κεριών, ο θρήνος της Μάνας, ο συγκλονισμός της σταυρικής σκηνής, τα  δάκρυα της θυσίας,το φιλί της προδοσίας, η δέσμευση Του στον ληστή, η συντριβή της ψυχής, οι κεκοιμημένοι  μας και ο άσβεστος πόνος της απώλειας ,οι μνήμες μας και οι παραδόσεις μας  ...δεν αφορούν μόνο τους πιστούς. Αφορούν όλους.

Η Μ.Εβδομάδα είναι υπόθεση όλων μας για αυτό και μπορεί να αγγίζει τον καθένα διαφορετικά. Για αυτό μπούμε δεν μπούμε στην εκκλησιά ,πιστεύουμε δεν πιστεύουμε, οι ψαλμοί της μέσα μας λειτουργάνε κάνοντας το ελληνικό Πάσχα μοναδικό. 

Κρύβουν και αποκαλύπτουν πολλά λες και οτι έχουν γραφτεί για τον καθένα μας ξεχωριστά !!!

Στην κορύφωσή της  πετυχαίνει να μας φέρει όλους πιο κοντά Του ...αφού  θα ακουστεί παντού κι από πάντες το ''Χριστός Ανέστη'' ...

Είναι η στιγμή που στα ξωκλήσια της καρδιάς μας... κάτι γίνεται. Είναι τότε που τρέχουμε και χτυπάμε όλο και πιο δυνατά τις καμπάνες της ψυχής μας!!!

Καλή Ανάσταση !!!

 Καλή Λαμπρή !!!

Η διαδραστική επανάληψη του Πάσχα

 Προστακτική ( Ενεστώτα - Αορίστου ) Ενεργητικής φωνής.  

Πατάμε ΕΔΩ

 Οι χρόνοι των ρημάτων.                  Πατάμε ΕΔΩ

Γραμματική αναγνώριση.                 Πατάμε ΕΔΩ

Διαιρέσεις.               Πατάμε  ΕΔΩ

Διαιρέσεις.               Πατάμε  ΕΔΩ

Η τέχνη των Κυκλαδιτών (Ο Κυκλαδικός Πολιτισμός)

Διαδραστικό ΚΟΥΙΖ του μαθήματος πατάμε ΕΔΩ

Η ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΜΑΣ

 Η ιστοσελίδα του σχολείου μας...     πατάμε ΕΔΩ

Ιστορική γραμμή – Γ ‘ τάξη

Πριν εκατοµµύρια χρόνια, η γη ήταν µια απέραντη θάλασσα. Σιγά-σιγά η στεριά µε τα βουνά, τους λόφους, τις πεδιάδες άρχισε να προβάλλει µέσα από το νερό και σκεπάστηκε από πυκνά δάση. Μέσα σ’ αυτά ζούσαν αµέτρητα ζώα. Πολλά απ’ αυτά ήταν τεράστια, όπως οι δεινόσαυροι. Αργότερα οι δεινόσαυροι εξαφανίστηκαν

 κι άλλα µικρότερα ζώα εµφανίστηκαν.
 Για να βρούνε τροφή οι άνθρωποι τριγυρνούσαν εδώ κι εκεί µαζεύοντας σπόρους και καρπούς από τα δέντρα και ψάχνοντας στο χώµα για βολβούς και ρίζες. Επειδή ζούσαν συλλέγοντας την τροφή τους, τους ονόµασαν τροφοσυλλέκτες.
Τα πρώτα εργαλεία που χρησιµοποίησαν  ήταν από πέτρες.

Αργότερα χιόνια και πάγοι σκέπασαν το µεγαλύτερο µέρος της. Πολλά ζώα δεν άντεξαν το κρύο και εξαφανίστηκαν.
Οι άνθρωποι όµως κατάφεραν να ζήσουν µε τη δύναµη του µυαλού τους. Μετακινήθηκαν στα πιο ζεστά µέρη της γης, κατοίκησαν σε σπηλιές και ανακάλυψαν τρόπους για ν’ ανάβουν φωτιά. Γύρω από τη φωτιά, που µαζεύονταν, άρχισαν να λένε τις πρώτες λέξεις και έµαθαν να µιλούν.
Με το πέρασµα του χρόνου έφτιαξαν  το πρώτο πέτρινο τσεκούρι , τόξα, µαχαίρια από πέτρα ή κόκαλα ζώων και έγιναν κυνηγοί. 
Η εποχή που οι άνθρωποι ήταν τροφοσυλλέκτες και κυνηγοί λέγεται παλαιολιθική.

 

Η ζωή των Κυκλαδιτών (Ο Κυκλαδικός Πολιτισμός)

Διαδραστικό ΚΟΥΙΖ του μαθήματος πατάμε ΕΔΩ

ΧΑΡΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

ΧΑΡΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ πατάμε ΕΔΩ

Γεια σου χαρά σου Βενετιά- Γ΄ Δημοτικού

Τροφή και ενέργεια

Η Νεολιθική εποχή στην Ελλάδα

 

Νεολιθική Εποχή - Όταν ο άνθρωπος έγινε γεωργός και κτηνοτρόφος

 

Το μάθημα σε βίντεο  ΕΔΩ                    Το μάθημα σε ΚΟΥΙΖ  ΕΔΩ

2. Νεολιθική εποχή Όταν ο άνθρωπος έγινε γεωργός και κτηνοτρόφος Αργότερα έπεσαν πολύ δυνατές βροχές και οι πάγοι έλιωσαν. Η θερµοκρασία ανέβηκε. Η γη ζεστάθηκε και γέµισε φυτά. Oι άνθρωποι, παρατηρώντας τη φύση, έµαθαν πότε φύτρωναν τα φυτά και πότε έκαναν τους καρπούς τους. Άρχισαν να καλλιεργούν οι ίδιοι διάφορα φυτά, δηµητριακά και όσπρια, κοντά σε µέρη που υπήρχε νερό, κι έγιναν γεωργοί. Εξηµέρωσαν και µερικά ζώα, όπως το σκύλο, που τους βοηθούσε στο κυνήγι, το πρόβατο, την κατσίκα και το βόδι, που τους έδιναν το γάλα, το µαλλί, το κρέας και το δέρµα τους. Έτσι έγιναν κτηνοτρόφοι. Δεν χρειαζόταν πια να τριγυρνούν από τόπο σε τόπο για να βρουν την τροφή τους. Την παρήγαγαν µόνοι τους. Κοντά στα χωράφια τους έφτιαξαν τα σπίτια τους, µε δέρµατα ζώων και κλαδιά στην αρχή κι αργότερα µε κορµούς µικρών δέντρων. Πολλοί µαζί ένιωθαν µεγαλύτερη ασφάλεια. Γι’ αυτό έφτιαξαν τα σπίτια τους το ένα κοντά στο άλλο, έχτισαν γύρω γύρω τείχη και τον πιο γενναίο τον έκαναν αρχηγό τους. Έτσι σχηµατίστηκαν τα πρώτα χωριά, οι πρώτοι οικισµοί και άρχισε µια καινούργια εποχή, που ονοµάζεται νεολιθική. Αυτή την εποχή οι άνθρωποι καλυτέρευσαν πολύ τη ζωή τους. Έφτιαξαν πιο τέλεια εργαλεία και όπλα, όπως δρεπάνια, βελόνες, αγκίστρια, µαχαίρια και δόρατα. Έµαθαν να πλάθουν τον πηλό µε τα χέρια τους και να φτιάχνουν αγγεία, για να αποθηκεύουν τα προϊόντα τους, να µαγειρεύουν, να τρώνε και να πίνουν. Έµαθαν να γνέθουν το µαλλί των προβάτων, να το κάνουν νήµα, να το υφαίνουν και να φτιάχνουν ρούχα. Έτσι, σιγά σιγά, έγιναν τεχνίτες. Προόδευσαν και στις τέχνες. Τους άρεσαν τα στολίδια κι έφτιαχναν κοσµήµατα µε χρωµατιστές πέτρες και κοχύλια. Τα αγγεία τους ήθελαν να είναι όµορφα, γι’ αυτό τους έδιναν ωραία σχήµατα και τα ζωγράφιζαν µε διάφορα σχέδια. Έφτιαχναν και µικρά αγαλµατάκια από πηλό και πέτρα, τα ειδώλια. Αυτά παριστάνουν µια γυναίκα που εγκυµονεί. Είναι η πρώτη θεότητα που λάτρεψαν, η θεά της γονιµότητας.

ΕΝΟΤΗΤΑ 7 Η ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΛΙΘΟΥ 1. Σφονδύλι σε αδράχτι (αναπαράσταση). 2. Βελόνες από κόκαλο. 3. Βέλος, λεπίδες, δρεπάνι. 4. Αγγεία της νεολιθικής εποχής σε διάφορα σχήµατα και σχέδια.

ΕΝΟΤΗΤΑ 7 Η ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΛΙΘΟΥ 5. Η Μεγάλη Μητέρα Ένας άνθρωπος της νεολιθικής εποχής διηγείται: «Ξεχωριστή θέση ανάµεσά µας είχαν οι γυναίκες. Θαυµάζαµε τη δύναµη που έκρυβαν µέσα τους και µπορούσαν να φέρνουν στον κόσµο παιδιά! Μας θύµιζαν τη γη που γεννά κάθε χρόνο ένα σωρό νέα φυτά. Γι’ αυτό λατρέψαµε µαζί τη γυναίκα και τη γη, σαν µάνα θεά! Χωρίς να καταλαβαίνουµε πολύ καλά γιατί, πήραµε πηλό και φτιάξαµε µικρά ανθρωπάκια. Είχαν γυναικεία µορφή µε χοντρούλα κοιλιά, όπως είναι οι µάνες, όταν πρόκειται να γεννήσουν παιδιά. Φτιάξαµε ακόµα και τη µορφή της µάνας που κρατά στην αγκαλιά το µικρό παιδί της». Νάκου Ειρ., Ταξίδια στη προϊστορική Ελλάδα, σελ. 20 6. Γυναικείο ειδώλιο 7. Ειδώλιο γυναίκας µε µωρό στην αγκαλιά.

Παλαιολιθική Εποχή

 

1.Παλαιολιθική Εποχή - Όταν ο άνθρωπος ήταν τροφοσυλλέκτης

      Πατάμε  ΕΔΩ   για βίντεο-μάθημα                ΚΟΥΙΖ ΕΔΩ

Όταν ο άνθρωπος ήταν τροφοσυλλέκτης

Πριν από πολλά εκατοµµύρια χρόνια, η γη ήταν σκεπασµένη ολόκληρη µε νερό. Ήταν µια απέραντη θάλασσα. Σιγά σιγά η στεριά µε τα βουνά, τους λόφους, τις πεδιάδες άρχισε να προβάλλει µέσα από το νερό.
Με το πέρασµα των χρόνων η στεριά σκεπάστηκε από πυκνά δάση. Μέσα σ’ αυτά ζούσαν αµέτρητα ζώα. Πολλά απ’ αυτά ήταν τεράστια, όπως οι δεινόσαυροι. Αργότερα οι δεινόσαυροι εξαφανίστηκαν κι άλλα µικρότερα ζώα εµφανίστηκαν.
Μέσα στο περιβάλλον αυτό η ζωή των πρωτόγονων ανθρώπων ήταν πολύ δύσκολη. Για να βρούνε τροφή τριγυρνούσαν εδώ κι εκεί µαζεύοντας σπόρους και καρπούς από τα δέντρα και ψάχνοντας στο χώµα για βολβούς και ρίζες. Επειδή ζούσαν συλλέγοντας την τροφή τους, όπως την εύρισκαν στη φύση, τους ονόµασαν τροφοσυλλέκτες.
Τα πρώτα εργαλεία που χρησιµοποίησαν οι άνθρωποι ήταν οι πέτρες. Μ’ αυτές έσκαβαν το χώµα για να βρίσκουν τροφή, και χτυπούσαν τα άγρια θηρία που ορµούσαν εναντίον τους. Σιγά σιγά έµαθαν να χτυπούν τις πέτρες µεταξύ τους, να τις σπάνε και να τους δίνουν το σχήµα που ήθελαν.

1. Χειροπέλεκυς, το πρώτο εργαλείο του ανθρώπου.

2. Τροφές των πρώτων ανθρώπων.

2.Παλαιολιθική Εποχή - Όταν ο άνθρωπος έγινε κυνηγός

  Πατάμε  ΕΔΩ για βίντεο-μάθημα           ΚΟΥΙΖ ΕΔΩ

Β. Όταν ο άνθρωπος έγινε κυνηγός

Κάποτε η θερµοκρασία της γης άρχισε να πέφτει. Χιόνια και πάγοι σκέπασαν το µεγαλύτερο µέρος της. Το κρύο ήταν τσουχτερό! Πολλά ζώα δεν άντεξαν το κρύο και πέθαναν.
Οι άνθρωποι όµως κατάφεραν να ζήσουν µε τη δύναµη του µυαλού τους. Μετακινήθηκαν στα πιο ζεστά µέρη της γης, κατοίκησαν σε σπηλιές και ανακάλυψαν τρόπους για ν’ ανάβουν φωτιά, χτυπώντας µεταξύ τους πέτρες που έβγαζαν σπίθες. Γύρω από τη φωτιά, που µαζεύονταν, άρχισαν να λένε τις πρώτες λέξεις και σιγά σιγά έµαθαν να µιλούν.
Με το πέρασµα του χρόνου έφτιαξαν κι άλλα εργαλεία, όπως το πρώτο πέτρινο τσεκούρι µε ξύλινη λαβή, τόξα, µαχαίρια από πέτρα ή κόκαλα ζώων και έγιναν κυνηγοί. Από τα ζώα που κυνηγούσαν έπαιρναν δέρµατα για να ντύνονται και κρέας για να τρώνε. Έφτιαχναν και αγκίστρια, για να ψαρεύουν στα ποτάµια και στη θάλασσα. Πολλοί ζωγράφιζαν στους τοίχους της σπηλιάς τους τα ζώα που ήθελαν να κυνηγήσουν.
Η εποχή που οι άνθρωποι ήταν τροφοσυλλέκτες και κυνηγοί λέγεται παλαιολιθική. Εργαλεία και κόκαλα ανθρώπων αυτής της εποχής έχουν βρει οι αρχαιολόγοι και στην Ελλάδα, όπως στο σπήλαιο των Πετραλώνων της Χαλκιδικής.
 

3. Πέλεκυς (τσεκούρι µε ξύλινη λαβή), κοκάλινα αγκίστρια, αιχµή από πέτρινο βέλος.

Ο Οδυσσέας σκοτώνει τους μνηστήρες

 

Ο Οδυσσέας σκοτώνει τους μνηστήρες- Ιστορία Γ' Δημοτικού (Ενότητα 6 - Κε...

Θεόδωρος Κολοκοτρώνης - Επική επιστροφή. (6ο Δημοτικό Σχολείο Καλαμάτας)...

Χρόνια πολλά Ελλάδα!!!

Θεόδωρος Κολοκοτρώνης - Επική επιστροφή. - Επαυξημένη πραγματικότητα

(Με υπότιτλους για την ισότιμη προσβασιμότητα κωφών, βαρήκοων και αφιερωμένο στο Τμήμα Κ/Β του σχολείου μας)

6ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ - Επική επιστροφή ηρώων 1821

Καραϊσκάκης Γεώργιος - Επική επιστροφή. (6ο Δημοτικό Σχολείο Καλαμάτας) ...

Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα - Επική επιστροφή.(6ο Δημοτικό Σχολείο Καλαμάτας...

Παπαφλέσσας - Επική επιστροφή. (6ο Δημοτικό Σχολείο Καλαμάτας) - Επαυξ...

Απόκριες, Τσικνοπέμπτη, Καθαρά Δευτέρα, Σαρακοστή -Τι είναι και τι έθιμα...

Οδηγός για το γραπτό λόγο - Πως γράφω ένα κείμενο.

Πώς κάνω ΠΕΡΙΛΗΨΗ - Για μαθητές μικρών τάξεων του Δημοτικού

Ο Οδυσσέας στην Ιθάκη

Ο Οδυσσέας στην Ιθάκη - Ιστορία Γ' Δημοτικού (Ενότητα 6 - Κεφ. 5) - Μαθα...

Στο νησί του Ήλιου, στο νησί της Καλυψώς και στο νησί των Φαιάκων

Στο νησί του Ήλιου, στο νησί της Καλυψώς και στο νησί των Φαιάκων - Ιστο...

Στον Άδη, στις Σειρήνες, στη Σκύλλα και στη Χάρυβδη.

Στον Άδη, στις Σειρήνες, στη Σκύλλα και στη Χάρυβδη

 

Στον Άδη, στις Σειρήνες, στη Σκύλλα και στη Χάρυβδη

3. Στον Άδη, στις Σειρήνες, στη Σκύλλα και στη Χάρυβδη Το καράβι του Οδυσσέα ταξίδεψε ως το τέρµα του ωκεανού που βρισκόταν η είσοδος του Άδη. Μπήκε ο Οδυσσέας στον Άδη, έσκαψε λάκκο, έσφαξε µέσα δυο αρνιά και πρόσφερε δώρα στους πεθαµένους, αλεύρι, γάλα και κρασί, νερό και µέλι. Τότε µαζεύτηκαν πολλοί νεκροί τριγύρω. Ο Οδυσσέας είδε τον Αχιλλέα, τον Αγαµέµνονα κι άλλους πολλούς από αυτούς που σκοτώθηκαν στην Τροία. Από µακριά είδε και το Σίσυφο, που αγωνιζόταν ν’ ανεβάσει ένα βράχο στην κορυφή ενός βουνού.  Μετά από λίγο έφτασε κι ο µάντης Τειρεσίας και τότε ο Οδυσσέας τον ρώτησε πώς θα τα κατάφερναν να φτάσουν στην Ιθάκη. Ο µάντης του είπε: «Ο Ποσειδώνας σε µισεί, γιατί τύφλωσες τον Κύκλωπα Πολύφηµο, το γιο του. Όµως, αν δεν πειράξετε τα βόδια του θεού Ήλιου, όταν θα πάτε στο νησί του, θα φτάσετε µια µέρα στην Ιθάκη». Φεύγοντας απ’ τον Άδη, ο Οδυσσέας κι οι σύντροφοί του έφτασαν στο νησί των Σειρήνων. Αυτές µάγευαν τους ναυτικούς µε το γλυκό τραγούδι τους κι όταν αυτοί πλησίαζαν, τους έτρωγαν. Ο Οδυσσέας όµως, όπως τον είχε συµβουλέψει η Κίρκη, βούλωσε µε κερί των συντρόφων του τ’ αυτιά, για να µην ακούσουν τίποτε, και τους διέταξε τον ίδιο να τον δέσουνε σφιχτά στο κατάρτι του καραβιού του. Πλησιάζοντας τις Σειρήνες µαγεύτηκε απ’ το γλυκό τραγούδι τους και παρακαλούσε τους συντρόφους του να τον λύσουν. Μα εκείνοι τον έδεναν σφιχτότερα, ώσπου αποµακρύνθηκαν και δεν ακουγόταν πια το τραγούδι των Σειρήνων. Πλησίασαν µετά το στενό της Σκύλλας και της Χάρυβδης. Από το ένα µέρος του στενού η Χάρυβδη ρουφούσε το νερό της θάλασσας κι έπνιγε τα καράβια. Δεν την πλησίασαν και γλίτωσαν. Από το άλλο µέρος όµως η Σκύλλα, κουλουριασµένη στη σπηλιά της, τέντωσε τα έξι φοβερά κεφάλια της, άρπαξε έξι συντρόφους και τους έφαγε. Πέρασαν κλαίγοντας από το φοβερό στενό και βρέθηκαν στην ανοιχτή θάλασσα. 1. Ο Οδυσσέας καθισµένος κοιτάζει µε προσοχή το κεφάλι του µάντη Τειρεσία (κάτω), που του δίνει συµβουλές για το µέλλον. Από αρχαίο ελληνικό αγγείο.

ΕΝΟΤΗΤΑ 6 ΟΙ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ 2. Ο Σίσυφος Ο Σίσυφος, ο πιο πονηρός κι αδίστακτος απ’ όλους τους ανθρώπους, κάποτε κορόιδεψε ακόµα και το ∆ία. Εκείνος τότε έστειλε το Θάνατο και τον πήρε. Όταν όµως κατέβηκε στον Άδη, ζήτησε από την Περσεφόνη να τον αφήσει να γυρίσει για λίγο στην πατρίδα του, την Κόρινθο, να τιµωρήσει τη γυναίκα του, που δεν του έκανε νεκρικές τιµές και να ξαναγυρίσει στον Άδη. Η Περσεφόνη τον άφησε. Εκείνος όµως δεν ξαναγύρισε στον Άδη, παρά µόνο όταν γέρασε και πέθανε για τα καλά. Όµως ο ∆ίας ήταν πολύ θυµωµένος µαζί του. Τον καταδίκασε λοιπόν να προσπαθεί συνεχώς να ανεβάσει στην κορυφή ενός βουνού έναν τεράστιο βράχο. Όταν όµως έφτανε στην κορυφή, κατρακυλούσε ο βράχος πάλι ως κάτω. Ο Σίσυφος τον ανέβαζε ξανά κι ο βράχος κατρακυλούσε πάλι κι όλο αυτό γινόταν. Ο ιδρώτας έτρεχε ποτάµι από πάνω του, τον τύλιγε η σκόνη και το µαρτύριό του ήταν ατελείωτο. Έτσι τον βρήκε να τυραννιέται, όταν κατέβηκε στον Άδη ο Οδυσσέας. Όµηρος, Οδύσσεια λ 593-560 (διασκευή). 3. Ο Οδυσσέας στις Σειρήνες. Από αρχαίο ελληνικό αγγείο.

Δεκαδικά κλάσματα - δεκαδικοί αριθμοί

 

Οικογένειες Λέξεων - Παράγωγες Λέξεις

Προστακτική Ενεργητικής Φωνής (Γ' τάξη)

Μέλλοντας επί 3 ( Γ' τάξη )

Στον Αίολο, στους Λαιστρυγόνες και στο νησί της Κίρκης

 

Στον Αίολο, στους Λαιστρυγόνες και στο νησί της Κίρκης

Τα ζώα της φάρμας

Ζώα του αγροκτήματος

Χάρτης αποτύπωσης των σημείων που πέρασε ο Οδυσσέας.

Κάνουμε κλικ πάνω στην εικόνα για καλύτερη θέαση

 

Στους Κίκονες, στους Λωτοφάγους και στους Κύκλωπες (Μέρος 2ο) - Ιστορία ...

Μέρες πολλές ταξίδευαν, ώσπου οι άνεµοι τους έφεραν στο νησί των Kυκλώπων. Μόνο το πλοίο του Οδυσσέα πλησίασε εκεί. Τα άλλα έντεκα καράβια έµειναν σ’ ένα νησάκι απέναντι. Άραξαν το καράβι κι ο Οδυσσέας µε δώδεκα συντρόφους βγήκαν έξω. Κοντά στη θάλασσα είδαν µια θεόρατη σπηλιά και µπήκαν µέσα. Παντού υπήρχαν δοχεία µε γάλα και καλάθια µε τυρί και πλήθος αρνάκια και κατσίκια. Έφαγαν και περίµεναν να ’ρθει ο νοικοκύρης. Όταν τον είδαν όµως τρόµαξαν. Ήταν πανύψηλος κι είχε ένα µονάχα µάτι στο µέτωπο. Ήταν ο Κύκλωπας Πολύφηµος, ο γιος του Ποσειδώνα. Έκλεισε την πόρτα της σπηλιάς µ’ ένα τεράστιο βράχο κι άναψε δυνατή φωτιά. Τότε είδε τους ξένους και τους ρώτησε άγρια. «Ποιοι είστε εσείς»; «Ξένοι ναυαγοί, γυρίζουµε απ’ την Τροία», του είπε ο Οδυσσέας. Αµέσως ο Πολύφηµος άρπαξε δυο συντρόφους και τους έφαγε. Μετά έπεσε για ύπνο. Το πρωί έφαγε άλλους δύο, άνοιξε την πόρτα της σπηλιάς, έβγαλε το κοπάδι, την ξανάκλεισε κι έφυγε. Τότε ο Οδυσσέας, ο πολυµήχανος, πήρε ένα µακρύ κλαδί, το έξυσε στην άκρη, ώστε να είναι µυτερό, και το έκρυψε στις στάχτες.

ΕΝΟΤΗΤΑ 6 ΟΙ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ Το βράδυ γύρισε ο Πολύφηµος κι έφαγε κι άλλους δυο από τους συντρόφους. Τον πλησίασε τότε ο Οδυσσέας κρατώντας ένα ασκί µε γλυκό κρασί και του πρόσφερε να πιει. Εκείνος ήπιε, του άρεσε και ζήτησε κι άλλο. «Ποιο είναι το όνοµά σου» ρώτησε τον Οδυσσέα τότε. «Κανένα µε φωνάζουν», απάντησε εκείνος. «Εσένα, Κανένα, θα σε φάω τελευταίο», ξανάπε ο Κύκλωπας και συνέχισε να πίνει, ώσπου τελείωσε όλο το κρασί και µεθυσµένος αποκοιµήθηκε. Σηκώθηκε τότε ο Οδυσσέας, άρπαξε το µυτερό κλαδί και, µε τη βοήθεια των συντρόφων του, το κάρφωσε στο µάτι του Πολύφηµου. Εκείνος πετάχτηκε ουρλιάζοντας και φώναζε βοήθεια. Οι άλλοι Κύκλωπες έτρεξαν έξω απ’ τη σπηλιά «Τι έπαθες, Πολύφηµε», ρωτούσαν. «Με τύφλωσε ο Κανένας». «Αφού κανένας δε σε τύφλωσε, τι φωνάζεις» του απάντησαν κι έφυγαν θυµωµένοι. Τα ξηµερώµατα ο Κύκλωπας άνοιξε την πόρτα της σπηλιάς και κάθισε εκεί µε απλωµένα χέρια για να τους πιάσει. Όµως ο Οδυσσέας έδεσε τους συντρόφους του κάτω από την κοιλιά των πιο µεγάλων κριαριών κι ο ίδιος κρεµάστηκε απ’ τα µαλλιά του  1. Ο Οδυσσέας και οι σύντροφοί του τυφλώνουν τον Πολύφηµο. Από αρχαίο ελληνικό αγγείο. πιο µεγάλου ζώου. Ο Κύκλωπας χάιδευε στη ράχη τα κριάρια, καθώς έβγαιναν, και δεν κατάλαβε πως από κάτω ήταν οι άνθρωποι. Όταν βγήκαν όλοι απ’ τη σπηλιά, έτρεξαν στο καράβι και ξεκίνησαν. Καθώς αποµακρύνονταν, φώναξε ο Οδυσσέας. «Πολύφηµε, αν σε ρωτήσουν ποιος σε τύφλωσε, να πεις ο Οδυσσέας, ο γιος του Λαέρτη απ’ την Ιθάκη».Άρπαξε τότε ένα τεράστιο βράχο ο Κύκλωπας και τον έριξε στο καράβι, µα δεν το χτύπησε. Κι αµέσως σήκωσε τα χέρια του στον ουρανό και είπε: «Πατέρα, Ποσειδώνα, τον Οδυσσέα που µε τύφλωσε µην τον αφήσεις να γυρίσει στην Ιθάκη, µα αν είναι να γυρίσει, να περάσει χίλια βάσανα, να φτάσει µόνος, µε ξένο πλοίο, κι εκεί να τον βρουν καινούριες συµφορές».

Στους Κίκονες και στους Λωτοφάγους.

 

Στους Κίκονες, στους Λωτοφάγους και στους Κύκλωπες (Μέρος 1ο) - Ιστορία ...

1. Στους Κίκονες, στους Λωτοφάγους και στους Κύκλωπες

Ο Οδυσσέας έφυγε µε δώδεκα καράβια από την Τροία. Όταν όµως ξανοίχτηκαν τα πλοία του στο Αιγαίο, οι θεοί έστειλαν άγριους ανέµους που τα έσπρωξαν βόρεια, στη χώρα των Κικόνων. Ο Οδυσσέας και οι σύντροφοί του άρπαξαν απ’ τους Κίκονες ζώα και γλυκό κρασί και κάθισαν στην αµµουδιά να φάνε. Τότε όµως τους επιτέθηκαν όλοι οι Κίκονες µαζί κι έγινε άγρια µάχη. Πολλοί πολεµιστές σκοτώθηκαν κι οι άλλοι µπήκανε στα καράβια γρήγορα κι έφυγαν µέσα σε άγρια καταιγίδα.
Ταξίδεψαν νότια ως τον κάβο Μαλέα. Τότε άρχισε να φυσά βοριάς που έσπρωξε τα καράβια µακριά, στην Αφρική. Έτσι έφτασαν στη χώρα των Λωτοφάγων. Βγήκανε στη στεριά κι ο Οδυσσέας έστειλε τρεις απ’ τους συντρόφους του να δουν τι άνθρωποι ζούσαν σ’ αυτή τη χώρα. Οι σύντροφοί του πήγαν κι όταν συνάντησαν τους Λωτοφάγους, εκείνοι τους έδωσαν να φάνε λωτούς, που ήταν φρούτα µαγεµένα! Αµέσως ξέχασαν πατρίδα και συντρόφους και δεν ήθελαν να φύγουν από εκεί. Ανήσυχος ο Οδυσσέας πήγε να τους βρει. Τους πήρε µε το ζόρι κι αµέσως διέταξε τα καράβια να σαλπάρουν.

Στο σχολείο μας...

Στο σχολείο μας...

 

Δεκαδικά κλάσματα-Δεκαδικοί αριθμοί

 

ΔΕΚΑΔΙΚΑ ΚΛΑΣΜΑΤΑ - ΔΕΚΑΔΙΚΟΙ ΑΡΙΘΜΟΙ

 

Ο Δούρειος ίππος και η καταστροφή της Τροίας - Ιστορία Γ' Δημοτικού (Κε...

ΑΦΗΓΗΣΗ-ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

 Παρακάτω έχουμε τα θέματα δύο γραπτών κειμένων

Διαβάζουμε με προσοχή τα θέματά  και σκεφτόμαστε...

α. '' Η μητέρα μου"

β.  " Βόλτα με την μητέρα μου "

Ποιό θέμα αφορά αφηγηματικό κείμενο 

και ποιό περιγραφικό κείμενο;

ΓΡΑΠΤΟΣ ΛΟΓΟΣ - ΑΦΗΓΗΣΗ

 

Θυμάμαι πάντα πως στην αφήγηση

 χρησιμοποιώ πολλά ρήματα.

Αφήγηση είναι η περιγραφή γεγονότων, τα οποία παρουσιάζονται µε χρονολογική σειρά. Η αφήγηση µιας ιστορίας πρέπει να οργανώνεται µε βάση τον χρόνο ή την σύνδεση των γεγονότων της ιστορίας (ποια η αιτία και το αποτέλεσµα).

 

ΓΡΑΠΤΟΣ ΛΟΓΟΣ - ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

Θυμάμαι πάντα πως στην περιγραφή

 χρησιμοποιώ πολλά επίθετα.

Περιγραφή είναι η παρουσίαση ενός αντικειμένου, ενός προσώπου, ενός κτιρίου, ενός γεγονότος, ενός φαινοµένου, ενός τόπου αλλά και συναισθημάτων.

Άσκηση Παραγωγής Γραπτού Λόγου – Περιγραφική Έκθεση – Το αγαπημένο μου παιχνίδι

 

Χρόνια πολλά Καλαμάτα !!!

 2 Φεβρουαρίου σήμερα της "Υπαπαντής του Χριστού" 

...γιορτάζει η πόλη μας!!! 

Λίγο πριν τη λιτανεία...

Μητροπολιτικός Ναός Υπαπαντής στην Καλαμάτα 02-02-2024 ( Λίγο πριν τη λιτανεία ).

Υπαπαντή του Κυρίου: Τι γιορτάζουμε στις 2 Φεβρουαρίου

Σήμερα 2 Φεβρουαρίου, η Χριστιανική πίστη γιορτάζει την Υπαπαντή του Χριστού, μία από τις 12 μεγάλες γιορτές της Ορθόδοξης Χριστιανικής Εκκλησίας.

Η ημέρα της Υπαπαντής εορτάζεται σε ανάμνηση του ερχομού Του  Χριστού στο Ναό των Ιεροσολύμων και στον καθαρισμό της Παναγίας από τη λοχεία. Ετυμολογικά σημαίνει προϋπάντηση και στον αγγλόφωνο κόσμο είναι γνωστή ως Candlemas.

Το εκκλησιαστικό γεγονός εξιστορεί ο Ευαγγελιστής Λουκάς και αναφέρει ότι συνέβη σαράντα ημέρες μετά τη γέννηση του Ιησού. Επειδή, σύμφωνα με το νόμο, ήταν το πρώτο παιδί της οικογένειας , έπρεπε να αφιερωθεί στον Θεό και συγχρόνως οι γονείς να προσφέρουν σε Αυτόν μία μικρή θυσία από ένα ζευγάρι περιστέρια.

Το ζευγάρι του Ιωσήφ και της Μαρίας προϋπάντησε στο ναό ο υπερήλικας Συμεών, ο οποίος δέχθηκε τον Ιησού στην αγκαλιά του και φωτίστηκε από το Άγιο Πνεύμα.

Τα βυζαντινά χρόνια, η Υπαπαντή γιορταζόταν ως μικρή γιορτή στις 14 Φεβρουαρίου, ωστόσο ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός την ανήγαγε σε δεσποτική το 542 και επέβαλε να εορτάζεται στις 2 Φεβρουαρίου, ζητώντας τη βοήθεια του Θεού για έναν λοιμό που έπληττε την επικράτεια του.

Σήμερα, μόνο η Αρμενική Εκκλησία τιμά την Υπαπαντή στις 14 Φεβρουαρίου.

Το τέλος του Αχιλλέα - Ιστορία Γ' Δημοτικού (Κεφάλαιο 7 - Ενότητα 5) - Μ...

Πολλαπλασιασμός (οριζόντιος µε µηδενικά).

Το τέλος του Αχιλλέα

 Το τέλος του Αχιλλέα

Μετά την ταφή του Έκτορα, ξανάρχισε ο πόλεµος έξω από της Τροίας τα τείχη. Ο Αχιλλέας σκότωνε τους Τρώες πολεµιστές τον ένα µετά τον άλλο. Μια µέρα όµως που βρισκόταν έξω από τις Σκαιές πύλες, τη µεγαλύτερη πύλη του κάστρου της Τροίας, τον είδε ο Απόλλωνας και συµβούλεψε τον Πάρη να τον χτυ πήσει µε τα βέλη του στη δεξιά του φτέρνα.
Η µητέρα του, η Θέτιδα, όταν ήταν µικρός, τον είχε κάνει αθάνατο βουτώντας τον στα µαγεµένα νερά της λίµνης Στύγας. Όµως η δεξιά του φτέρνα δεν είχε βραχεί, γιατί από εκεί τον εκρατούσε. Σηµάδεψε λοιπόν ο Πάρης τον Αχιλλέα και κάρφωσε ένα φαρµακωµένο βέλος στη δεξιά του φτέρνα. Βογκώντας ο ήρωας γονάτισε στη γη. Με πονεµένες κραυγές προσπαθούσε να τραβήξει το βέλος απ’ τη φτέρνα του. Μετά από λίγο σωριάστηκε νεκρός. 
Γύρω από το νεκρό του σώµα έγινε άγρια µάχη. Αγωνίζονταν οι Τρώες να τον πάρουν. Όµως ο Οδυσσέας κι ο Αίαντας τον άρπαξαν και τον έφεραν στα πλοία.
Όλοι οι Αχαιοί θρηνούσαν για το χαµό του ήρωα. Ξαφνικά ακούστηκε µια τροµερή βουή απ’ τη θάλασσα και µέσα από τα κύµατα βγήκε η Θέτιδα και οι Νηρηίδες, οι αδερφές της. Στάθηκαν όλες γύρω απ’ το νεκρό. Δέκα επτά µέρες έκλαιγαν και τον µοιρολογούσαν. Μετά έκαψαν το σώµα του, έβαλαν τα οστά του στο ίδιο δοχείο µε τα οστά του Πάτροκλου και, για να τον τιµήσουν, έκαναν αγώνες.
Μετά από λίγες µέρες σκοτώθηκε κι ο Πάρης. Τον σκότωσε ο Φιλοκτήτης µε ένα από τα δηλητηριασµένα βέλη, που του είχε χαρίσει ο Ηρακλής.

1. Οι Νηρηίδες θρηνούν τον Αχιλλέα. Από αρχαίο ελληνικό αγγείο.