Το τέλος του Αχιλλέα - Ιστορία Γ' Δημοτικού (Κεφάλαιο 7 - Ενότητα 5) - Μ...

Πολλαπλασιασμός (οριζόντιος µε µηδενικά).

Το τέλος του Αχιλλέα

 Το τέλος του Αχιλλέα

Μετά την ταφή του Έκτορα, ξανάρχισε ο πόλεµος έξω από της Τροίας τα τείχη. Ο Αχιλλέας σκότωνε τους Τρώες πολεµιστές τον ένα µετά τον άλλο. Μια µέρα όµως που βρισκόταν έξω από τις Σκαιές πύλες, τη µεγαλύτερη πύλη του κάστρου της Τροίας, τον είδε ο Απόλλωνας και συµβούλεψε τον Πάρη να τον χτυ πήσει µε τα βέλη του στη δεξιά του φτέρνα.
Η µητέρα του, η Θέτιδα, όταν ήταν µικρός, τον είχε κάνει αθάνατο βουτώντας τον στα µαγεµένα νερά της λίµνης Στύγας. Όµως η δεξιά του φτέρνα δεν είχε βραχεί, γιατί από εκεί τον εκρατούσε. Σηµάδεψε λοιπόν ο Πάρης τον Αχιλλέα και κάρφωσε ένα φαρµακωµένο βέλος στη δεξιά του φτέρνα. Βογκώντας ο ήρωας γονάτισε στη γη. Με πονεµένες κραυγές προσπαθούσε να τραβήξει το βέλος απ’ τη φτέρνα του. Μετά από λίγο σωριάστηκε νεκρός. 
Γύρω από το νεκρό του σώµα έγινε άγρια µάχη. Αγωνίζονταν οι Τρώες να τον πάρουν. Όµως ο Οδυσσέας κι ο Αίαντας τον άρπαξαν και τον έφεραν στα πλοία.
Όλοι οι Αχαιοί θρηνούσαν για το χαµό του ήρωα. Ξαφνικά ακούστηκε µια τροµερή βουή απ’ τη θάλασσα και µέσα από τα κύµατα βγήκε η Θέτιδα και οι Νηρηίδες, οι αδερφές της. Στάθηκαν όλες γύρω απ’ το νεκρό. Δέκα επτά µέρες έκλαιγαν και τον µοιρολογούσαν. Μετά έκαψαν το σώµα του, έβαλαν τα οστά του στο ίδιο δοχείο µε τα οστά του Πάτροκλου και, για να τον τιµήσουν, έκαναν αγώνες.
Μετά από λίγες µέρες σκοτώθηκε κι ο Πάρης. Τον σκότωσε ο Φιλοκτήτης µε ένα από τα δηλητηριασµένα βέλη, που του είχε χαρίσει ο Ηρακλής.

1. Οι Νηρηίδες θρηνούν τον Αχιλλέα. Από αρχαίο ελληνικό αγγείο.

Το τέλος του Αχιλλέα - Ιστορία Γ' Δημοτικού (Κεφάλαιο 7 - Ενότητα 5) - Μ...

Ο Αχιλλέας σκοτώνει τον Έκτορα

 

Ο Αχιλλέας σκοτώνει τον Έκτορα - Ιστορία Γ' Δημοτικού (Κεφάλαιο 6 - Ενότ...

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΚΛΟΥ

 

Ο θάνατος του Πάτροκλου - Ιστορία Γ' Δημοτικού (Κεφάλαιο 5 - Ενότητα 5) ...

Ο θάνατος του Πάτροκλου Ο Αχιλλέας δεν πολεµούσε πια κι οι Τρώες πήραν θάρρος. Άγριες µάχες γίνονταν έξω απ’ της Τροίας τα τείχη κι αµέτρητοι Αχαιοί έπεφταν νεκροί. Απελπισµένος τότε ο Αγαµέµνονας έστειλε στον Αχιλλέα το γέρο Φοίνικα, το δάσκαλο του Αχιλλέα, τον Αίαντα, τον πιο δυνατό πολεµιστή των Αχαιών, και τον πολυµήχανο Οδυσσέα, να τον παρακαλέσουνε να ξαναβγεί στη µάχη και θα του έδινε πίσω τη Βρισηίδα και δώρα αµέτρητα. Μα ο Αχιλλέας δε δέχτηκε κι είπε ότι θα πολεµούσε µόνο αν οι Τρώες έφταναν στα καράβια του. Οι µάχες συνεχίζονταν πιο άγριες. Οι Τρώες κυνήγησαν τους Αχαιούς ως το στρατόπεδό τους. Ο Έκτορας έσπασε την ξύλινη πύλη του στρατοπέδου µε µια τεράστια πέτρα κι οι Τρώες όρµησαν µέσα κι έβαλαν φωτιά σ’ ένα καράβι. Τους Αχαιούς έσωσε ο Αίαντας, που τραυµάτισε τον Έκτορα και η µάχη σταµάτησε για λίγο. Βλέποντας τις συµφορές των Αχαιών, ο Πάτροκλος πήγε στο φίλο του τον Αχιλλέα. «Αχιλλέα», του είπε, «οι Τρώες καίνε τα καράβια µας. Αφού εσύ δεν πολεµάς, κανένα δε φοβούνται. Δος µου την πανοπλία σου, το άρµα µε τα αθάνατα άλογά σου και τους γενναίους Μυρµιδόνες, να πολεµήσω εγώ στη θέση σου». O Αχιλλέας δέχτηκε και τον συµβούλεψε να διώξει τους Τρώες από το στρατόπεδο και να γυρίσει πίσω. Όρµησε ο Πάτροκλος µε τους γενναίους Μυρµιδόνες στη µάχη. Οι Τρώες, όταν τον είδαν, νόµισαν πως ήταν ο Αχιλλέας κι έφυγαν τρέχοντας προς την Τροία. 1. Ο Αχιλλέας περιποιείται τον τραυµατισµένο Πάτροκλο. Από αρχαίο ελληνικό αγγείο.

ΕΝΟΤΗΤΑ 5 Ο ΤΡΩΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ Ο Πάτροκλος ξέχασε του Αχιλλέα τη συµβουλή και κυνήγησε τους Τρώες ως τα τείχη της Τροίας. Όµως εκεί τον γνώρισε ο Έκτορας, πήγε κοντά κι άρχισαν να παλεύουν. Τότε ο Απόλλωνας χτύπησε τον Πάτροκλο πισώπλατα. Εκείνος έπεσε κάτω κι ο Έκτορας τον σκότωσε και του πήρε τα θεϊκά όπλα του Αχιλλέα. Έγινε µάχη γύρω απ’ το νεκρό. Τ’ αθάνατα άλογα του Αχιλλέα, ο Ξάνθος κι ο Βαλίος, που του τα είχε χαρίσει ο Ποσειδώνας, σαν είδαν τον Πάτροκλο νεκρό, έσκυψαν τα κεφάλια τους και µε τα δάκρυά τους έβρεχαν τη γη. Οι Αχαιοί πήραν το νεκρό Πάτροκλο και τον έφεραν στα πλοία. Βλέποντας ο Αχιλλέας το φίλο του νεκρό, ξέσπασε σε θρήνο. Τον άκουσε η µητέρα του η Θέτιδα και βγήκε από τη θάλασσα να τον παρηγορήσει. Και πήγε η ίδια στον Όλυµπο και του έφερε καινούργια πανοπλία, που του την έφτιαξε ο Ήφαιστος.

Μαθηματικά Γ΄-Δ΄Δημοτικού - Κάθετος Πολλαπλασιασμός με Διψήφιο Πολλαπλασ...

Ο θυμός του Αχιλλέα - Ιστορία Γ' Δημοτικού (Κεφάλαιο 4 - Ενότητα 5) - Μα...

Ο θυµός του Αχιλλέα Εννιά χρόνια πολέµησαν οι Αχαιοί στην Τροία, µα το κάστρο του Πρίαµου ήταν άπαρτο κι οι Τρώες, µε αρχηγό τους τον Έκτορα, το υπεράσπιζαν γενναία.  Το δέκατο όµως χρόνο µάλωσαν ο Αχιλλέας κι ο Αγαµέµνονας για δυο όµορφες σκλάβες, τη Χρυσηίδα και τη Βρισηίδα. Αυτό έφερε πολλές συµφορές στους Αχαιούς. Σκλάβα του Αγαµέµνονα ήταν η Χρυσηίδα. Ο Χρύσης, ο πατέρας της, που ήταν ιερέας του Απόλλωνα, ήρθε ικέτης στο στρατόπεδο των Αχαιών, κρατώντας πλούσια δώρα, το χρυσό ραβδί και τα ιερά στεφάνια του θεού. Έπεσε στα πόδια τού Αγαµέµνονα και τον παρακαλούσε να του δώσει πίσω τη Χρυσηίδα. Ο Αγαµέµνονας δε σεβάστηκε το γέροντα και τον έδιωξε θυµωµένος.  Ο Χρύσης τότε παρακάλεσε τον Απόλλωνα να τιµωρήσει σκληρά τους Αχαιούς. Ο Απόλλωνας τον άκουσε από τον Όλυµπο κι αµέσως πήρε το τόξο του και πήγε στο στρατόπεδο των Αχαιών. Κάθισε παράµερα και αόρατος χτυπούσε µε τα βέλη του τα ζώα και τους ανθρώπους. Έπεσε τότε αρρώστια φοβερή ανάµεσά τους και πέθαιναν οι Αχαιοί, ο ένας µετά τον άλλο. 1. Ο Απόλλωνας ρίχνει τα βέλη του. Από αρχαίο ελληνικό αγγείο.

ΕΝΟΤΗΤΑ 5 Ο ΤΡΩΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ Εννιά µέρες κράτησε το κακό. Τη δέκατη ηµέρα οι βασιλιάδες ρώτησαν το µάντη Κάλχα να τους πει γιατί τους βρήκε τέτοια συµφορά. Εκείνος είπε πως ο Απόλλωνας ήτανε θυµωµένος, γιατί ο Αγαµέµνονας δε σεβάστηκε το Χρύση.  Για να σταµατήσει το κακό, ο Αγαµέµνονας έστειλε τη Χρυσηίδα πίσω στον πατέρα της. Όµως διέταξε να φέρουν στη σκηνή του τη σκλάβα του Αχιλλέα, τη Βρισηίδα. Θύµωσε ο Αχιλλέας πολύ, µίσος και οργή γέµισαν την ψυχή του. Θέλησε να σκοτώσει τον Αγαµέµνονα για την προσβολή που του έκανε, µα έτρεξε η θεά Αθηνά και τον συγκράτησε. Πικραµένος όµως κλείστηκε στη σκηνή του κι ορκίστηκε να µην ξανα πολεµήσει. 1.Η Βρισηίδα φεύγει από τη σκηνή του Αχιλλέα για να παραδοθεί στον Αγαµέµνονα. Η καθιστή µορφή δεξιά είναι ο Αχιλλέας.Από αρχαίο ελληνικό αγγείο. 3. Ο θυµός του Αχιλλέα Ο Αχιλλέας έµενε πάντα θυµωµένος κοντά στα γρήγορα καράβια του. Και ούτε πήγαινε στις συνελεύσεις, που είναι τιµή για τον άνδρα, ούτε έβγαινε στη µάχη. Η καρδιά του σπάραζε κι έµενε µόνος του εκεί κι ας λαχταρούσε τη βοή της µάχης. Όµηρος, Ιλιάδα Α 488 - 492 (ελεύθερη απόδοση)

ΕΝΟΤΗΤΑ 5 Ο ΤΡΩΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ 4. Ο αρχαίος ποιητής Όµηρος. Αρχαίο ελληνικό γλυπτό. 5. Η Ιλιάδα του Οµήρου «Ω µεγαλόχαρο βιβλίο σε καρτερούσα µάθηµα, κ’ εσύ ήρθες θάµα». Κ. Παλαµάς Την ιστορία του Τρωικού πολέµου την περιγράφει ο ποιητής Όµηρος στο έργο του Ιλιάδα. Το ποίηµα αυτό αρχίζει µε τη σύγκρουση του Αχιλλέα µε τον Αγαµέµνονα, που συγκλονίζει το στρατόπεδο των Αχαιών, γι’ αυτό και η πρώτη λέξη της Ιλιάδας είναι η «µήνις», δηλαδή ο θυµός του Αχιλλέα.

Ο θυµός του Αχιλλέα

 

Οι Αχαιοί φτάνουν στην Τροία

 

2. Οι περιοχές απ’ όπου ξεκίνησαν οι Αχαιοί και η πορεία τους από την Αυλίδα προς την Τροία.

Οι Αχαιοί φτάνουν στην Τροία - Ιστορία Γ' Δημοτικού (Κεφάλαιο 3 - Ενότητ...

Οι Αχαιοί φτάνουν στην Τροία

Ταξιδεύοντας για την Τροία οι Αχαιοί πέρασαν απ’ τη Δήλο. Εκεί, στο ναό του Απόλλωνα, ήταν ιερέας ο Άνιος που είχε τρεις κόρες, τις Οινότροπες. Το χώµα που άγγιζε η Σπερµώ γινόταν σιτάρι. Το χώµα που άγγιζε η Οινώ γινόταν κρασί και το χώµα που άγγιζε η Ελαΐδα γινόταν λάδι. Ο Άνιος, που ήταν και µάντης, είπε στους Αχαιούς ότι σε δέκα χρόνια θα έπαιρναν την Τροία και τους κάλεσε να µείνουνε εννιά χρόνια στη Δήλο και το δέκατο χρόνο να πάνε στην Τροία. Εκείνοι όµως δεν δέχτηκαν.
Έφυγαν λοιπόν από τη Δήλο οι Αχαιοί και σε λίγες µέρες έφτασαν στην Τροία. Εκεί βασίλευαν ο Πρίαµος και η Εκάβη που είχαν πενήντα γιους και πολλές κόρες. Μια από τις κόρες τους ήταν η Κασσάνδρα που ήταν µάντισσα. Όµως ο Απόλλωνας την είχε τιµωρήσει και κανένας δεν πίστευε τα λόγια της.
Οι Τρώες, βλέποντας τα αµέτρητα καράβια των Αχαιών, πήραν τα όπλα τους κι έτρεξαν στην ακρογιαλιά για να τους πολεµήσουν. Αρχηγό είχαν τον πιο µεγάλο γιο του Πρίαµου, τον Έκτορα, τον αδελφό του Πάρη. 
Από τους Αχαιούς κανένας δεν τολµούσε να πατήσει στη στεριά. Η Θέτιδα τούς είχε πει πως ο πρώτος που θα πατούσε της Τροίας το χώµα θα έπεφτε νεκρός. Τότε ο Οδυσσέας πέταξε την ασπίδα του στη στεριά και µε ένα πήδηµα στάθηκε πάνω της. Ξεγελασµένος από το τέχνασµά του ο Πρωτεσίλαος πήδησε δεύτερος και πάτησε στο χώµα. Κι αµέσως έπεσε νεκρός απ’ το κοντάρι του Έκτορα.
Άρχισε τότε µάχη φοβερή. Οι Τρώες νικήθηκαν και κλείστηκαν στα τείχη της πόλης. Οι Αχαιοί τράβηξαν τα πλοία τους στη στεριά κι έφτιαξαν στρατόπεδο που το έκλεισαν µε τείχος ξύλινο, γιατί κατάλαβαν ότι θα χρειάζονταν πολύ καιρό µέχρι να καταφέρουν να κυριεύσουν την Τροία.
Και οι θεοί κοιτούσαν από τον Όλυµπο. Ο Ποσειδώνας, η Ήρα, η Αθηνά ήταν µε το µέρος των Αχαιών. Ο Άρης, η Αφροδίτη, ο Απόλλωνας µε το µέρος των Τρώων. Κι ο Δίας άλλοτε µε τους Αχαιούς κι άλλοτε µε τους Τρώες.
Τον τελευταίο χρόνο του πολέµου, που τα τρόφιµα λιγόστεψαν και ο στρατός πεινούσε, ο Αγαµέµνονας έστειλε ένα καράβι να φέρει στην Τροία τις Οινότροπες. Εκείνες όµως φεύγοντας απ’ τη Δήλο παρακάλεσαν το θεό Διόνυσο να τις βοηθήσει. Κι ο Διόνυσος τις έκανε περιστέρια και πέταξαν και γύρισαν στη Δήλο.

1. Ο πατέρας των Οινότρoπων, ο Άνιος.
Από αρχαίο ελληνικό αγγείο.

Παραθετικά επιθέτων (διαδραστική εργασία)

 

Τα παραθετικά των επιθέτων (θετικός, συγκριτικός, υπερθετικός βαθμός)

Τι θα θυμάμαι για...
τα παραθετικά των επιθέτων

Τα επίθετα έχουν βαθμούς:

1. θετικός βαθμός  
   ωραίος, -α, -ο
2. συγκριτικός βαθμός  
   πιο + θετικός: πιο ωραίος, -α, -ο  
   ουδέτερο θετικού βαθμού + -τερος, -η, -ο:  
   ωραιότερος, -η, -ο
3. υπερθετικός βαθμός
   • α) σχετικός υπερθετικός     
     άρθρο + συγκριτικός:     
     ο ωραιότερος , η ωραιότερη, το ωραιότερο     
     ο πιο ωραίος, η πιο ωραία, το πιο ωραίο
   • β) απόλυτος υπερθετικός     
     ουδέτερο θετικού βαθμού + -τατος: ωραιότατος, -η, -ο     
     πολύ + θετικός βαθμός: πολύ ωραίος, -α, -ο

Η θυσία της Ιφιγένειας (Διαδραστική ανατροφοδότηση)

 

Η θυσία της Ιφιγένειας Οργίστηκε πολύ ο Μενέλαος, που ο Πάρης του πήρε την Ελένη, και θέλησε να τον εκδικηθεί και να τη φέρει πίσω. Γι’ αυτό ζήτησε βοήθεια από τον αδελφό του, τον Αγαµέµνονα, που βασίλευε στις Μυκήνες. Εκείνος κάλεσε όλους τους βασιλιάδες των Αχαιών να ετοιµαστούν να πάνε στην Τροία, να πολεµήσουνε να πάρουν πίσω την Ελένη. Στο λιµάνι της Αυλίδας µαζεύτηκαν όλοι οι Αχαιοί µε τα πλοία και το στρατό τους. Πήγε ο γερο-Νέστορας, ο βασιλιάς της Πύλου, ο Ιδοµενέας από την Κρήτη, ο Αίαντας από τη Σαλαµίνα, ο άλλος Αίαντας απ’ τη Λοκρίδα, ο Διοµήδης από το Άργος, ο Φιλοκτήτης, ο φίλος του Ηρακλή, από τη Μαγνησία, ο Οδυσσέας απ’ την Ιθάκη κι ο Αχιλλέας, ο γιος του Πηλέα και της Θέτιδας από τη Φθία µε το φίλο του τον Πάτροκλο και τους γενναίους Μυρµιδόνες. Διάλεξαν για αρχηγό τον Αγαµέµνονα κι αφού έκαναν θυσίες, περίµεναν να φυσήξει ο άνεµος, να ξεκινήσουν τα καράβια για την Τροία. 1. Αχαιοί πολεµιστές. Aρχαίο ελληνικό αγγείο. Από αρχαίο ελληνικό αγγείο. 2. Ο Αγαµέµνονας Όσοι προέρχονταν από την καλά οχυρωµένη πόλη των Μυκηνών […] είχαν αρχηγό τον Αγαµέµνονα Ατρείδη µε εκατό καράβια. Οι άνδρες του ήταν οι περισσότεροι και οι καλύτεροι όλων, ενώ αυτός ανάµεσά τους ήταν χαλκοφορεµένος και υ περήφανος, γιατί σαν καλύτερος οδηγούσε και τους πιο πολλούς άνδρες. Όµηρος, Ιλιάδα Β 509-576, µτφ. Γ. Γιοβάνη

ΕΝΟΤΗΤΑ 5 Ο ΤΡΩΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ 3. Οι πιο σπουδαίοι ήρωες του Τρωικού πολέµου. Όµως φύλλο δεν εσάλευε κι οι βασιλιάδες ρωτήσανε το µάντη Κάλχα να τους πει γιατί οι άνεµοι δε φυσούσαν. Εκείνος τότε είπε ότι η θεά Άρτεµη κρατούσε τους ανέµους. Είχε θυµώσει, γιατί ο Αγαµέµνονας είχε σκοτώσει το ιερό ελάφι της. Και δε θα της περνούσε ο θυµός, αν πρώτα ο Αγαµέµνονας δε θυσίαζε στο βωµό της την κόρη του, την Ιφιγένεια. Αβάσταχτη θλίψη πλάκωσε την καρδιά του Αγαµέµνονα. Δεν ήθελε να θυσιάσει την αγαπηµένη του κόρη. Μέρες θρηνούσε. Τέλος έστειλε µήνυµα στην Κλυταιµνήστρα, τη γυναίκα του, να φέρει στην Αυλίδα την Ιφιγένεια, να την παντρέψει τάχα µε τον Αχιλλέα. Όταν η Ιφιγένεια κι η µητέρα της έφτασαν στην Αυλίδα, µε δάκρυα στα µάτια ο Αγαµέµνονας τους είπε την αλήθεια. Η Κλυταιµνήστρα έκλαιγε και τον παρακαλούσε να µην αφήσει να γίνει η θυσία. Η Ιφιγένεια τελικά αποφάσισε να θυσιαστεί για την πατρίδα της. Τη µέρα της θυσίας πήγε στολισµένη στο βωµό και µε θάρρος έσκυψε το κεφάλι. Κι ο µάντης Κάλχας, αφού της φόρεσε χρυσό στεφάνι στα µαλλιά, σήκωσε το µαχαίρι. Όµως εκείνη τη στιγµή η Άρτεµη ήρθε µέσα σε ένα σύννεφο, άρπαξε την κόρη και πάνω στο βωµό άφησε ένα µικρό ελάφι. Την Ιφιγένεια την πήγε µακριά στη χώρα των Ταύρων σ’ έναν από τους ναούς της. Αµέσως φύσηξε άνεµος και οι Αχαιοί κίνησαν για την Τροία.

ΕΝΟΤΗΤΑ 5 Ο ΤΡΩΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ 4. Η θυσία της Ιφιγένειας. Από αρχαίο ελληνικό αγγείο.

Η θυσία της Ιφιγένειας - Ιστορία Γ' Δημοτικού (Κεφάλαιο 2 - Ενότητα 5)

Λίγο πριν τη θυσία

Ο αρχαίος ποιητής Ευριπίδης περιγράφει τη συγκινητική
σκηνή πατέρα και κόρης, λίγο πριν τη θυσία.

Την κόρη µόλις είδε ο βασιλιάς
προς το άλσος να βαδίζει για σφαγή,
αναστενάζει, το κεφάλι γυρίζει από την άλλη,
µε το ιµάτιο τα µάτια του σκ πάζει και δακρύζει.
Εκείνη τότε στάθηκε κοντά του
και µίλησε: «Πατέρα, ήρθα σ’ εσένα.
για την πατρίδα, για όλη την Ελλάδα
µε τη θέλησή µου δίνω το κορµί µου,
στο βωµό της θεάς ας µ’ οδηγήσουν,
και, αφού ο χρησµός το ορίζει, ας µε θυσιάσουν».

Ευριπίδης, Η Ιφιγένεια στην Αυλίδα, στ. 1547-1560,
µτφ. Θρ. Σταύρου (µε αλλαγές)