ΑΦΗΓΗΣΗ
Τι είναι αφήγηση;
Αφήγηση είναι η προφορική ή γραπτή παρουσίαση ενός γεγονότος (μιας ιστορίας) φανταστικού ή πραγματικού.
Είδη αφηγηματικών κειμένων:
- Απομνημονεύματα
- Διηγήματα
- Μυθιστορήματα
- Παραμύθια
- Μύθοι
- Θρύλοι
Αφηγητής ονομάζεται αυτός που αφηγείται μια ιστορία:
- Αν ο αφηγητής παίρνει μέρος στα γεγονότα, συμμετέχει δηλ. σε αυτά η αφήγηση γίνεται σε α΄ πρόσωπο (ενικού ή πληθυντικού).
π.χ. Έτρεξα να προλάβω το λεωφορείο.
- Αν ο αφηγητής δε συμμετέχει στην ιστορία που αφηγείται, η αφήγηση γίνεται σε γ΄ πρόσωπο (ενικού ή πληθυντικού).
π.χ. Το παιδί έτρεξε να προλάβει το λεωφορείο.
.jpg)
Για να διηγηθούμε σύντομα μια ιστορία πρέπει να αναφέρουμε:
l Το χώρο και το χρόνο όπου συμβαίνουν τα γεγονότα (πού – πότε).
l Τους ήρωες της ιστορίας (πρωταγωνιστές, δευτερεύοντα πρόσωπα).
l Την εξέλιξη της ιστορίας:
- Πώς ξεκινάει η ιστορία.
- Πώς προχωράει (τι γίνεται μετά).
- Πώς τελειώνει (ποιο είναι το αποτέλεσμα).
l Τις σκέψεις και τα συναισθήματα των ηρώων ή του αφηγητή της ιστορίας.
Παρατηρήσεις:
- Στην αρχή, στο ξεκίνημα μιας ιστορίας μπορεί να αναφερθεί ένα γεγονός που αποτέλεσε την αιτία για όσα έγιναν.
- Όταν αφηγούμαστε μια ιστορία προσέχουμε
- Να μην αναφέρουμε λεπτομέρειες που δεν έχουν σημασία.
- Αναφέρουμε μόνο τα σημαντικά και ενδιαφέροντα σημεία της ιστορίας.
- Στο τέλος αναφέρουμε τις συνέπειες των γεγονότων που περιγράφονται στην ιστορία.
- Όταν αφηγούμαστε φανταστικά γεγονότα μπορούμε να μην αναφέρουμε συγκεκριμένο χώρο και χρόνο π.χ. Μια φορά κι έναν καιρό, Σε μια μακρινή χώρα κ.ά.
- Οι ήρωες μιας φανταστικής ιστορίας μπορούν να είναι όχι μόνο άνθρωποι αλλά και φυτά, ζώα ή αντικείμενα.
α) Τους χρόνους των ρημάτων.
β) Χρονικά επιρρήματα: νωρίτερα, πέρυσι, ύστερα κ.λπ.
γ) Ουσιαστικά με σημασία επιρρήματος: το μεσημέρι, το φθινόπωρο, τη Δευτέρα κ.λπ.
δ) Χρονικές προτάσεις: Όταν ξεκινήσαμε…, Μόλις φύγαμε…
ε) Φράσεις με προθέσεις: κατά το μεσημέρι, από νωρίς
