Όπως γίνεται από την αρχή της Μ. Εβδομάδας, κάθε απόγευμα
ψάλλεται ο Όρθρος της επόμενης ημέρας. Έτσι, λοιπόν, σήμερα Μεγάλη Παρασκευή η
Εκκλησία τιμά τα γεγονότα του Μεγάλου Σαββάτου.
Συγκεκριμένα γιορτάζουμε:
α) την Ταφή Του Κυρίου και
β) την Κάθοδο Του στον Άδη, όπου κήρυξε σε όλους τους
νεκρούς.
Η Μεγάλη Παρασκευή είναι
μέρα απόλυτου πένθους για όλη την Χριστιανοσύνη, απόλυτης αργίας και νηστείας,
η μέρα που γίνεται η κορύφωση του Θείου Δράματος, όπου κορυφώνονται τα Πάθη του
Χριστού και γίνεται η σταύρωση του Χριστού το ξημέρωμα τις ίδιας μέρας.
Την Ενάτη Ωρα της
ημέρας λέει το «Τετέλεσται». Η θεία ψυχή Του κατεβαίνει στον Άδη. Το
«Πρωτευαγγέλιο», η πρώτη χαρμόσυνη υπόσχεση του Θεού στους πεσμένους
Προπάτορες, αρχίζει να εκπληρώνεται.[1] Μέχρι λίγο πριν τις 11:00 το πρωί τελείται η
λειτουργία των Μεγάλων Ωρών όπου οι γυναίκες μοιρολογούν και κλαίνε για τον
Χριστό ενώ άλλοι προσκυνούν και αποτείνουν φόρο τιμής στον σταυρωθέντα Χριστό.
Απ' τα ξημερώματα τις ίδιας μέρας ετοιμάζεται ο επιτάφιος και
τελείται ολονυχτία στις περισσότερες εκκλησίες της Ελλάδας. Το μεσημέρι της
ίδιας μέρας ο Χριστός αποκαθηλώνεται και
τοποθετείται στον Επιτάφιο όπου θα γίνει η περιφορά του το βράδυ[2].
Έθιμα - Συνήθειες
Από το πρωί της Μεγάλης Παρασκευής παντού με ανοιξιάτικα λουλούδια
(βιολέτες, τριαντάφυλλα και μενεξέδες) φτιάχνονται στεφάνια ή γιρλάντες, ενώ ακούγεται το μοιρολόι της Παναγίας.
Μετά το στολισμό του επιταφίου
οι πιστοί προσέρχονται στις εκκλησίες για να προσκυνήσουν και, όπως συνηθίζεται, άντρες, γυναίκες και παιδιά περνάνε από κάτω όχι μόνο “για να τους πιάσει η χάρη”, αλλά για να δηλώσουν υποταγή, ομολογία στον Χριστό. Όλη την ημέρα οι καμπάνες χτυπούν πένθιμα σε όλη την Ελλάδα και παραδοσιακά απαγορεύεται πάσα εργασία και γίνεται αυστηρότατη νηστεία και απαγορεύεται και η κατάποση του λαδιού.
Σε πολλές περιοχές της Ελλάδας εκείνη τη μέρα,
φτιάχνεται ένα ομοίωμα του Ιούδα το
οποίο καίγεται.
Μετά το στολισμό του επιταφίου
οι πιστοί προσέρχονται στις εκκλησίες για να προσκυνήσουν και, όπως συνηθίζεται, άντρες, γυναίκες και παιδιά περνάνε από κάτω όχι μόνο “για να τους πιάσει η χάρη”, αλλά για να δηλώσουν υποταγή, ομολογία στον Χριστό. Όλη την ημέρα οι καμπάνες χτυπούν πένθιμα σε όλη την Ελλάδα και παραδοσιακά απαγορεύεται πάσα εργασία και γίνεται αυστηρότατη νηστεία και απαγορεύεται και η κατάποση του λαδιού.
Σε πολλές περιοχές της Ελλάδας εκείνη τη μέρα,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου