Ζούμε το Πάσχα κάθε χρόνο και κάθε χρόνο είναι αλλιώς. Ομως διαχρονικά παραμένει η ίδια μεγάλη, μυσταγωγική πρόσκληση και πρόκληση για όλους μας. Η πορεία από το Πάθος στην Ανάσταση μάς καλεί όχι απλώς να θυμηθούμε, αλλά να νιώσουμε, να περάσουμε μέσα από τον πόνο, τη σιωπή, την προσμονή, για να ανταμώσουμε με την προσδοκία, το φως.
Άλλοι πιστεύουμε βαθιά , κάποιοι ψάχνουμε ακόμα, κι άλλοι δεν πιστεύουμε καθόλου. Κι όμως, το Πάσχα μας χωρά ... μας αγκαλιάζει όλους ... μας μιλά με γλώσσα πέρα από τις λέξεις.
Όλοι στεκόμαστε μπροστά στον Εσταυρωμένο, νιώθουμε τη θυσία, αναμετριόμαστε με τις πληγές μας, αναγνωρίζουμε στα πρόσωπα της Μεγάλης Εβδομάδας κάτι από τον εαυτό μας.
Στον ληστή, που στο τέλος ζητά έλεος.
Στην Παναγία, που στέκει βουβή κάτω απ’ τον Σταυρό.
Στον Πέτρο, που λυγίζει μα δεν χάνεται.
Στο πλήθος, που μεταστρέφεται.
Στον Ιωσήφ "τον από Αριμαθαίας" που μέσα στο σκοτάδι της εγκατάλειψης, τολμά να αγαπήσει έμπρακτα. Που ζητά το σώμα Του και το κατεβάζει από τον Σταυρό, όταν γύρω όλα μοιάζουν χαμένα.
Συναντιόμαστε με τα ήθη και τα έθιμά μας την πομπή του Επιταφίου, τις καμπάνες που χτυπούν βουβά, τους ανθρώπους που χάσαμε και θρηνούμε, την προσδοκία της Ανάστασης, το Άγιο Φως, το αναστάσιμο τραπέζι ...είναι τα νήματα που δένουν τις γενιές, τους τόπους και τις ψυχές. Είναι γιορτή για τους ζωντανούς και μνήμη για τους κεκοιμημένους μας. Είναι η στιγμή που ανασαίνουμε όλοι μαζί, γιατί η Ανάσταση δεν είναι για λίγους είναι για όλους.
Στο τέλος το μεγαλείο ...ακόμη κι εκείνοι που στέκονται αμήχανοι στην άκρη, οι δύσπιστοι, οι σιωπηλοί, οι πονεμένοι, οι αποστασιοποιημένοι, οι γεμάτοι ερωτήματα, όλοι μας , θα αναφωνήσουμε: «Χριστός Ανέστη».
Και είναι αυτό, το θαύμα!!!
Γιατί το Πάσχα δεν ζητά από εμάς να εξηγήσουμε το φως. Μας ζητά μόνο να το μεταφέρουμε…Γιατί το Πάσχα, το αληθινό, δεν ζητά πίστη συγκεκριμένη ζητά καρδιά ανοιχτή. Και μας χωρά όλους.
Καλή Ανάσταση -Καλή Λαμπρή !!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου